NƏFSİMİZ
Bizdə bu soyaq qanları neylərdin ilahi ?
M. Ə. Sabir
Qacqının payına göz dikən alçaq,
Sənə hansı haqla mən insan deyim?
Millətin qanını soran qurumsaq,
Mən sənin adına soxulcan deyim.
Bəs hanı insanlıq, bəs hanı vicdan?
Tamah insanlıqdan qabağa düsdü?
Bəlkə də bu dövran dolandıgından
Qibləmiz gah sola, gab sağa düsdü.
Bu, sənin xalqına ürəyi yanan
Özgə bir millətin verdiyi paydı.
Ey öz millətinə yaddan yad olan,
Paya göz dikincə gözün çıxaydı.
Xalqının dərdinə özgələr qədər
Yanmadın, bəs bunu niyə qanmadın?
Yetim qismətini yeyib sərasər
O şisən qarnından heç utanmadın.
Biz necə məxluquq, anlamıram mən
Nəfsimiz ağırmıs qeyrətimizdən.
İyul. 1998.
نفسیمیز
بیزده بو سویاق قان‌لاری نئیلردین ایلاهی ؟
م. ا. سابیر
قاجقینین پایینا گؤز دیكن آلچاق،
سنه هانسی حاقلا من اینسان دئییم؟
میللتین قانینی سوران قورومساق،
من سنین آدینا سوخولجان دئییم.
بس هانی اینسان‌لیق، بس هانی ویج‌دان؟
تاماه اینسان‌لیق‌دان قاباغا دوسدو؟
بلكه ده بو دؤوران دولاندیگین‌دان
قیبله‌میز گاه سولا، گاب ساغا دوسدو.
بو، سنین خالقینا اوریی یانان
اؤزگه بیر میللتین وئردیگی پایدی.
ائی اؤز میللتینه یاددان یاد اولان،
پایا گؤز دیكینجه گؤزون چیخایدی.
خالقینین دردینه اؤزگه‌لر قدر
یانمادین، بس بونو نیه قانمادین؟
یئتیم قیسمتینی یئییب سراسر
او شیسن قارنین‌دان هئچ اوتانمادین.
بیز نئجه مخلوقوق، آنلامیرام من
نفسیمیز آغیرمیس قئیرتیمیزدن.
یول. 1998.