pərvanə və şəm

bərq olmadı  "  qızım gecə yandırdı lalə ni

pərvanənin  "  odm də baxır dim ədasinə

 

gördüm təvaaf-i kəəbə də yandıqca yalvarır

söylür : dözüm nə qədər bu eşqin cəfasinə  ?

 

ya bu həcab-i şişəni qaldırkı savrulum

ya sündürüb bu fitnəni  "  batma əzasinə  !

 

baxdım ki şəm söylə di : ey eşqə müddəyi  !

aşq haçan olub yetə öz müddəasinə  ?

 

bir yar məh ləqadı bizi beylə yandıran

səbr eylə yandıran da çatar öz cəzasinə  "

 

amma bu eşq-i atşı ərşidi  "  candadır

qüy yandırıb xüdünü yetirsin xudasinə

ata şəhrıar

 

پروانه و شمع

برق اولمادی ” قیزیم گئجه یاندیردی لاله نی

پروانه نین ” اودم ده باخیر دیم اداسینه

 

گؤردوم طواف كعبه ده یاندیقجا یالواریر

سؤیلور : دؤزوم نه قدر بو عشقین جفاسینه ؟

 

یا بو حجاب شیشه نی قالدیركی صاورولوم

یا سوندوروب بو فتنه نی ” باتما عزاسینه !

 

باخدیم كی شمع سؤیله دی : ای عشقه مدعی !

عاشق هاچان اولوب یئته اؤز مدعا سینه ؟

 

بیر یار مه لقادی بیزی بئیله یاندیران

صبر ائیله یاندیران دا چاتار اؤز جزاسینه “

 

اما بو عشقی آتشی عرشیدی ” جاندادیر

قوی یاندیریب خودینی یئتیرسین خداسینه

آتا شهریار