NÖQSANDAN DA BETƏRMİŞ
Öz-özümü mənəm çəkən çarmıxa,
Nə biləydim, hökmü verən qədərmiş.
Öz içimdə hakim ilə vəkilin
Gecə-gündüz çəkişməsi hədərmiş.
Çox düşündüm: nədir qəsdim, niyyətim?
Hara çəkir görən məni fıtrətim?
Bu dünyadan mənim payım, qismətim
Sevincimdən oğurlanan kədərmiş.
Mən baxmadım nə yada, nə həmdəmə,
Nöqsanımı faş elədim aləmə.
Hey danladım öz-özümü... heç demə,
Mərdliyim də etirafa qədərmiş...
Vicdanımdan sordum: nədir etiraf?
Cavab verdi: bir tövbədir etiraf.
İndi bildim, əməlsiz bir etiraf
Günah kimi nöqsandan da betərmis.
31 dekabr, 1998
نقصاندان دا بئترمیش
اؤز-اؤزومو منم چكن چارمیخا،
نه بیلیدیم، حؤكمو وئرن قدرمیش.
اؤز ایچیمده حاكم ایله وكیلین
گئجه-گوندوز چكیشمهسی هدرمیش.
چوخ دوشوندوم: ندیر قصدیم، نیتیم؟
هارا چكیر گؤرن منی فیطرتیم؟
بو دونیادان منیم پاییم، قیسمتیم
سئوینجیمدن اوغورلانان كدرمیش.
من باخمادیم نه یادا، نه همدمه،
نقصانیمی فاش ائلدیم عالمه.
هئی دانلادیم اؤز-اؤزومو... هئچ دئمه،
مردلیگیم ده اعترافا قدرمیش...
ویجدانیمدان سوردوم: ندیر اعتراف؟
جاواب وئردی: بیر توبهدیر اعتراف.
ایندی بیلدیم، عملسیز بیر اعتراف
گوناه كیمی نقصاندان دا بئترمیس.
31 دئكابر، 1998